من

^{من همانم که به عالم باخته}       

^{و به سوز عطش دل ساخته}

^{من همانم که نباید می بود}         

^{عاجز از بازی دنیای حسود} 

^{آش ناخورده دهان سوخته}       

^{حرف ناگفته و رو افروخته} 

^{درد من عشق یا هجر نبود}         

^{حبس جان بود به زندان وجود} 

^{جان همان مفهوم انسان بودن} 

^{یا که ان مغموم تن اسودن} 

ان‌که بخشش خداوند است‌وبس

خسته‌ای در کنج این خاکی لِبَس

یا که شاید دوری از یار نهان

 آن که از اوست تمام این جهان 

بر دل من ساز غم بنواخته 

و از ان رو جان ز تن برتافته